เกี่ยวกับโอเปร่าร็อครัสเซีย

วลีนี้ฟังดูน่าดึงดูด มันดึงดูดด้วยความไม่ธรรมดา ความไม่ธรรมดา ที่ไม่เหมือนกัน นี่คือข้อความภายในของเขา อาจเป็นเพราะแนวความคิดเกี่ยวกับดนตรีร็อค วัฒนธรรมร็อค ซึ่งก่อให้เกิด “กระแสการประท้วง” ขึ้นมาทันที

แต่ถ้าคุณต้องดำดิ่งลงสู่ความลึกและแก่นแท้ของปัญหาร็อคโอเปร่าทันใดนั้นปรากฎว่ามีข้อมูลและดนตรีไม่มากนัก แต่ในทางกลับกันมีความไม่แน่นอนและหมอกเพียงพอ

ในห้าอันดับแรก

คำนี้ปรากฏครั้งแรกในทศวรรษที่ 60 ของศตวรรษที่ 20 ในยุโรป และมีความเกี่ยวข้องกับ Pete Townsen (อังกฤษ) ผู้นำวงร็อค The Who บนหน้าปกอัลบั้ม Tommy เขียนคำว่า – ร็อคโอเปร่า

จริงๆ แล้วกลุ่มชาวอังกฤษอีกกลุ่มหนึ่งเคยใช้วลีนี้มาก่อน แต่เนื่องจากอัลบั้มของ The Who ประสบความสำเร็จในเชิงพาณิชย์ Townsen จึงได้รับการประพันธ์

จากนั้นก็มี "Jesus Christ Superstar" โดย E. Webber อัลบั้มร็อคโอเปร่าอีกอัลบั้มของ The Who และในปี 1975 สหภาพโซเวียตแสดงโอเปร่าร็อคของตัวเอง "Orpheus and Eurydice" โดย A. Zhurbin

จริงอยู่ที่ A. Zhurbin กำหนดประเภทของงานของเขาเป็นซงโอเปร่า (เพลงโอเปร่า) แต่เป็นเพราะคำว่าร็อคถูกห้ามในสหภาพโซเวียตเท่านั้น นั่นคือช่วงเวลานั้น แต่ความจริงก็ยังคงอยู่: ร็อคโอเปร่าตัวที่สี่เกิดที่นี่ และโอเปร่าร็อคระดับโลกห้าอันดับแรกปิดให้บริการโดย "The Wall" อันโด่งดังของ Pink Floyd

ผ่านเม่นและทางแคบ...

มาจำปริศนาตลก ๆ กันดีกว่า: จะเกิดอะไรขึ้นถ้าคุณข้าม... สถานการณ์ของร็อคโอเปร่านั้นใกล้เคียงกัน เนื่องจากในช่วงทศวรรษที่ 60-70 ประวัติศาสตร์ดนตรีของประเภทโอเปร่ามีอายุรวม 370 ปี และดนตรีร็อคซึ่งเป็นสไตล์หนึ่งนั้นแทบจะไม่มีมานานกว่า 20 ปี

แต่เห็นได้ชัดว่านักดนตรีร็อคเป็นคนที่กล้าหาญมากและทำทุกอย่างที่ฟังดูดีในมือของพวกเขาเอง ตอนนี้มาถึงประเภทที่อนุรักษ์นิยมและวิชาการมากที่สุด: โอเปร่า เพราะปรากฏการณ์ทางดนตรีที่อยู่ห่างไกลกว่าดนตรีโอเปร่าและร็อคนั้นหาได้ยาก

ลองเปรียบเทียบกันในโอเปร่ามีการแสดงวงซิมโฟนีออร์เคสตรา นักร้องประสานเสียงร้องเพลง บางครั้งมีบัลเล่ต์ นักร้องบนเวทีแสดงการแสดงบนเวทีบางประเภท และทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในโรงละครโอเปร่า

และในดนตรีร็อคก็มีประเภทเสียงร้องที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง (ไม่ใช่เชิงวิชาการ) อิเล็กทรอนิกส์ (ไมโครโฟน) เสียง กีตาร์ไฟฟ้า กีตาร์เบส (การประดิษฐ์ของนักดนตรีร็อค) คีย์อิเล็กทรอนิกส์ (ออร์แกน) และกลองชุดขนาดใหญ่ และเพลงร็อคทั้งหมดได้รับการออกแบบสำหรับพื้นที่ขนาดใหญ่และมักเปิดโล่ง

แท้จริงแล้วแนวเพลงนั้นเชื่อมโยงได้ยากและปัญหายังคงมีอยู่จนถึงทุกวันนี้

คุณจำได้ไหมว่ามันเริ่มต้นอย่างไร?

นักแต่งเพลง A. Zhurbin มีผลงานวิชาการมากมาย (โอเปร่า, บัลเล่ต์, ซิมโฟนี) แต่ในปี 1974-75 นักดนตรีวัย 30 ปีกำลังค้นหาตัวเองอย่างแข็งขันและตัดสินใจลองใช้แนวเพลงใหม่ทั้งหมด

นี่คือลักษณะของร็อคโอเปร่า "Orpheus และ Eurydice" ซึ่งจัดแสดงในสตูดิโอโอเปร่าที่ Leningrad Conservatory นักแสดงคือวงดนตรี "Singing Guitars" และศิลปินเดี่ยว A. Asadullin และ I. Ponarovskaya

โครงเรื่องมีพื้นฐานมาจากตำนานกรีกโบราณเกี่ยวกับนักร้องในตำนาน Orpheus และ Eurydice อันเป็นที่รักของเขา ควรสังเกตทันทีว่าพื้นฐานโครงเรื่องที่จริงจังและข้อความวรรณกรรมคุณภาพสูงจะกลายเป็นลักษณะเฉพาะของโอเปร่าร็อคโซเวียตและรัสเซียในอนาคต

A. Rybnikov และ A. Gradsky อุทิศผลงานประเภทนี้ให้กับเหตุการณ์โศกนาฏกรรมในชิลีในปี 1973 งานเหล่านี้คือ "The Star and Death of Joaquin Murieta" (บทกวีโดย P. Neruda ในการแปลโดย P. Grushko) และ "Stadium" – เกี่ยวกับชะตากรรมของนักร้องชาวชิลี Viktor Jara

“ Star” มีอยู่ในรูปแบบของอัลบั้มไวนิลมันอยู่ในเพลงของ Lenkom M. Zakharov เป็นเวลานานมีการถ่ายทำภาพยนตร์เพลง “ Stadium” โดย A. Gradsky ยังถูกบันทึกเป็นอัลบั้มในซีดีสองแผ่น

เกิดอะไรขึ้นกับโอเปร่าร็อคของรัสเซีย?

เราต้องจำอีกครั้งเกี่ยวกับ "เม่นและงู" และระบุความจริงที่ว่าการสร้างละครร็อคโอเปร่ากลายเป็นเรื่องยากมากและต้องใช้ความสามารถที่ยอดเยี่ยมจากผู้แต่งเพลงเหนือสิ่งอื่นใด

นั่นคือเหตุผลที่ทุกวันนี้มีการแสดงโอเปร่าร็อคโซเวียต "เก่า" บนเวทีละคร รวมถึง "Juno and Avos" โดย A. Rybnikov ซึ่งสามารถเรียกได้ว่าเป็นหนึ่งในละครเพลงร็อครัสเซีย (โซเวียต) ที่ดีที่สุด

เกิดอะไรขึ้นที่นี่? โอเปร่าร็อคได้รับการแต่งขึ้นตั้งแต่ช่วงทศวรรษที่ 90 ปรากฏตัวเกือบ 20 คน แต่ความสามารถของผู้แต่งจะต้องแสดงออกมาทางดนตรีอีกครั้ง แต่สิ่งนี้ยังไม่เกิดขึ้น

มีความพยายามที่จะสร้างร็อคโอเปร่าจากแนววรรณกรรมแฟนตาซี แต่วัฒนธรรมแฟนตาซีมุ่งเป้าไปที่กลุ่มผู้ฟังที่จำกัด และมีคำถามเกี่ยวกับคุณภาพของดนตรี

ในเรื่องนี้ข้อเท็จจริงที่บ่งบอกถึงข้อเท็จจริงเกี่ยวกับร็อค: ในปี 1995 กลุ่มฉนวนกาซาแต่งและบันทึกโอเปร่าร็อคพังก์ความยาว 40 นาที "Kashchei the Immortal" และเนื่องจากตัวเลขทางดนตรีทั้งหมด (ยกเว้นหนึ่งรายการ) เป็นเวอร์ชันคัฟเวอร์ของการประพันธ์เพลงร็อคที่มีชื่อเสียง จากนั้นเมื่อรวมกับระดับการบันทึกเสียงที่เหมาะสมและเสียงร้องที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวของนักแสดง การเรียบเรียงจึงทำให้เกิดความสนใจ แต่ถ้าไม่ใช่เพราะคำศัพท์ข้างถนน...

เกี่ยวกับผลงานของอาจารย์

E. Artemyev เป็นนักแต่งเพลงที่มีโรงเรียนวิชาการที่ยอดเยี่ยม ดนตรีอิเล็กทรอนิกส์และดนตรีร็อคอยู่ในความสนใจของเขาอย่างต่อเนื่อง เป็นเวลากว่า 30 ปีที่เขาทำงานในละครร็อคเรื่อง "Crime and Punishment" (อิงจาก F. Dostoevsky) โอเปร่าสร้างเสร็จในปี 2007 แต่คุณสามารถทำความคุ้นเคยได้ทางอินเทอร์เน็ตบนเว็บไซต์เพลงเท่านั้น ไม่เคยถึงจุดผลิตเลย

ในที่สุด A. Gradsky ก็เสร็จสิ้นการแสดงโอเปร่าร็อคขนาดใหญ่เรื่อง The Master and Margarita (อิงจาก M. Bulgakov) โอเปร่ามีอักขระเกือบ 60 ตัวและมีการบันทึกเสียง แต่แล้วมันเป็นเพียงเรื่องราวนักสืบ: ทุกคนรู้ว่าโอเปร่าเสร็จแล้ว รู้จักชื่อนักแสดง (นักดนตรีชื่อดังหลายคน) มีบทวิจารณ์เพลง (แต่ตระหนี่มาก) และบนอินเทอร์เน็ต "ในแต่ละวัน ด้วยไฟ” คุณไม่สามารถหาชิ้นส่วนขององค์ประกอบได้

คนรักดนตรีอ้างว่าสามารถซื้อบันทึกเสียง "The Master ... " ได้ แต่เป็นการส่วนตัวจาก Maestro Gradsky และภายใต้เงื่อนไขที่ไม่มีส่วนทำให้งานเป็นที่นิยม

สรุปและเล็กน้อยเกี่ยวกับบันทึกเพลง

ร็อคโอเปร่ามักสับสนกับละครเพลง แต่ก็ไม่เหมือนกัน ในละครเพลงมักจะมีบทสนทนาและการเต้น (การออกแบบท่าเต้น) ถือเป็นการเริ่มต้นที่สำคัญมาก ในร็อคโอเปร่า องค์ประกอบหลักคือเสียงร้องและวงดนตรีร้องร่วมกับการแสดงบนเวที กล่าวอีกนัยหนึ่งฮีโร่จำเป็นต้องร้องเพลงและแสดง (ทำอะไรสักอย่าง)

ในรัสเซียปัจจุบันมีโรงละคร Rock Opera เพียงแห่งเดียวในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก แต่ก็ยังไม่มีสถานที่เป็นของตัวเอง ละครเรื่องนี้สร้างจากละครเพลงร็อคโอเปร่าคลาสสิก: "Orpheus", "Juno", "Jesus", ละครเพลง 2 เรื่องโดย A. Petrov และผลงานของ V. Calle ผู้กำกับดนตรีของโรงละคร เมื่อพิจารณาจากชื่อเรื่อง ละครเพลงมีอิทธิพลเหนือละครเพลงของโรงละคร

มีบันทึกเพลงที่น่าสนใจที่เกี่ยวข้องกับร็อคโอเปร่า:

• “Orpheus และ Eurydice” ถูกรวมอยู่ใน Guinness Book of Records เนื่องจากงานละครเวทีแสดงจำนวนครั้งสูงสุดโดยกลุ่มเดียว
• B. Vivcharovsky (เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก) เป็นศิลปินผู้มีเกียรติเพียงคนเดียวของสหพันธรัฐรัสเซียที่ได้รับตำแหน่งนี้จากผลงานของเขาในโอเปร่าร็อค
• “ The Star and Death of Joaquin Murrieta” เป็นร็อคโอเปร่าเพียงแห่งเดียวในรัสเซียที่มีอยู่ในสามรูปแบบที่เป็นที่ยอมรับในการปฏิบัติระดับโลก: อัลบั้ม, การแสดง, ภาพยนตร์;
• เพื่อเป็นเกียรติแก่การเล่น Lenkom เรื่อง "Juno and Avos" ในปี 2011 มีการออกเหรียญเงินที่ระลึก 1 ดอลลาร์นิวซีแลนด์

ปรากฎว่าการสร้างและจัดแสดงละครร็อคโอเปร่าในปัจจุบันเป็นงานที่ยากมากดังนั้นแฟน ๆ ชาวรัสเซียในประเภทนี้จึงไม่มีทางเลือกมากนัก ในตอนนี้ยังคงต้องยอมรับว่ามีตัวอย่างร็อคโอเปร่ารัสเซีย (โซเวียต) 5 ตัวอย่างแล้วเราก็ต้องรอและหวัง